Groep 3, dag 2:

Vertrek naar Ngoma, Jjaja Bbanga staat relatief vroeg gepland, maar het vertrek is relatief laat.... door omstandigheden zullen we maar zeggen.....vanwege een vermoeiende en (in)spannende nacht. Ariejan, Robbert, Johan en Arnold hebben het voor elkaar gekregen dat een Ugandees (George de chauffeur) het wachten beu was, zowaar een hele prestatie kan ik je na 4 weken Uganda verzekeren.

De diepe rust werd in het bekende groene busje naar de evenaar nog even verlengd.

Vlak voor de evenaar werd de diepe slaap verstoord door een telefoontje van Janet en Stan dat ze bij de kliniek aangekomen zijn. Op de evenaar heeft Yolande nog even ‘geplancked'. Onderweg stoppen ze nog bij een restaurantje 10 Tables waar een driegangen menu besteld wordt. De stemming van zaterdagavond zit er al weer in, en dus bestellen ze een koude witte wijn. Ze krijgen een fles warme rode wijn, maar zelfs die smaakt bij de bruine bonen goed (hoewel de fles al leeg was voordat het hoofdgerecht geserveerd werd).

Om 13:00 waren de kinderen van de school al druk aan het oefenen met de dans & zangleraar.

Maar helaas kwamen de Mzungu's pas om 17:30 aan, maar toen ging het feest ook snel helemaal los. Na slechts 8 welcome liedjes waren de eerste Mzungu's aan de beurt om te laten zien dat ook op de dansvloer het plancken de nieuwste rage is! Naar verluid heeft niemand Michel kunnen evenaren. De lol die de kinderen aan/van ons gehad hebben was zeer aanstekelijk en spoorde ons aan om nog beter ons best te doen!

Na de kids kwamen de moeders met een paar mooie performances en ook de dames kregen ons weer in beweging! Voordat we echt helemaal afgepeigerd waren, was gelukkig de diesel op in de generator, waardoor ons echt zweten bespaard is gebleven.

Na een hartverwarmend afscheid ging het snel door naar het Ugandese diner, welke met de rechterhand werd gegeten en gezellig bijgekletst.

Maar aan het eind van het eten de planning voor morgen. De leraren zijn allemaal vertrokken omdat Sarah het slaan van kinderen niet toestaat. Samen met Lieve en Hannelore (Belgische stagiaires) wordt ons vriendelijk verzocht les te gaan geven. Met wat koud water vrees gaan we de inspanningsverplichting aan (m.a.w. zonder kwaliteitsgarantie).

Daarna gaan we lekker slapen in het knusse guesthouse.